استاندارد کردن سدیم تیوسولفات 0.1 مولار با متد USP :
مقدار 210 میلیگرم از پتاسیم دی کروماتی که قبلا به مدت 4 ساعت تحت دمای 120 درجه سانتیگراد قرار گرفته و در دسیکاتور خنک شده است را وزن نموده و مقدار دقیق آنرا یادداشت کنید.
آنرا در داخل یک بالن 500 میلی لیتری دربدار در 100 میلی لیتر آب حل کنید.
هم بزنید تا کاملا حل شود.
سریعا 3 گرم یدید پتاسیم و 2 گرم سدیم کربنات و 5 میلی لیتر اسید کلریدریک غلیظ به آن اضافه نموده و درب بالن را ببندید. هم بزنید تا حل شود.
پس از گذشت دقیقا 10 دقیقه محلول را با تیوسولفات ساخته شده تیتر کنید. در نزدیکی نقطه پایانی که محلول رنگ زرد- سبز گردید، 3 میلی لیتر چسب نشاسته اضافه کرده و تا بیرنگ شدن محلول تیتر را ادامه دهید.
چسب نشاسته باید تازه باشد.
محاسبه:
نكات مهم:
عوامل موثر در پايداري محلول سديم تيوسولفات عبارتند از: pH، ميكرو ارگانيسمها، ناخالصي ها، اكسيژن محيط، قرار گرفتن در معرض نور خورشيد.
اگر pH محلول 5 يا كمتر باشد واكنش زير انجام خواهد شد:
آزمايش نشان ميدهد كه پايداري محلولهاي تيوسولفات در pH هاي بين 9 تا 10 حداكثر است. هرچند در اكثر موارد pH=7 نيز كافي است.
مهمترين عامل ناپايداري محلولهاي تيوسولفات را ميتوان “باكتري” دانست كه باعث متابوليسم يون تيوسولفات ميگردد و انرا به سولفيت، سولفات و گوگرد تبديل ميكند.
فعاليت باكتريها در pH بين 9 تا 10 به حداقل ميرسد.
نکات پایانی:
همانطور که گفته شد تیوسولفات به میکروارگانیسم ها حساس است. پس بهتر است تا حد امکان از ایجاد آلودگی در محلول جلوگیری شود.یکی از دلایل جوشاندن آب قبل از محلول سازی همین است.
اگر بخواهید این میزان دقت را افزایش دهید میتوانید ظرف تیوسولفات خود را در داخل اون استریل کنید.
توصیه میشود محلول تیوسولفات را در ظرف شیشه ای درپیچدار و خنک(در صورت امکان یخچال) نگهداری شود. زیرا خوب بسته نشدن درب ظرف و نگهداری آن در جایی با دمای یالا احتمال تبخیر را در طی چند روز بعدی افزایش داده و مولاریته محلول تغییر میکند.
*عمل استاندارد کردن تیوسولفات باید حداقل هر هفته انجام شود.*
